30 Ιανουαρίου 2021

Οπτικοί - Οπτομέτρες και Φορείς Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης Υγείας

 Πέρασαν περισσότεροι από 10 μήνες από την πρώτη “καραντίνα” λόγω του κορωνοϊού, με τους οπτικούς-οπτομέτρες και τα καταστήματα οπτικών, να εργάζονται κάτω από ιδιόμορφες συνθήκες.

Σε αντίθεση με τα ιατρεία και τα φαρμακεία, τα οπτικά καταστήματα ήταν "κλειστά, αλλά ανοιχτά κατόπιν ραντεβού, είτε για την αγορά γυαλιών οράσεως / φακών επαφής, είτε για την επιδιόρθωση σκελετών είτε για "οπτομετρικό έλεγχο και εφαρμογή φακών επαφής” σε περιπτώσεις ασθενών. Σε κάθε περίπτωση οι επισκέψιμοι χώροι έπρεπε να προσφέρουν μέγιστη ασφάλεια, γι΄ αυτό έγιναν ατέρμονες συζητήσεις για διάφορους τρόπους καθαρισμού των σκελετών, των γυαλιών και του εξοπλισμού.


Ατελείωτες ήταν και οι συζητήσεις για την επιλογή Νούμερο 1 / ή Νούμερο 2, για τα SMS, για τα βιβλία καταχωρήσεων των επισκεπτών, για μαγαζιά κλειστά με ρολά ή χωρις ρολά, με φώτα ή χωρίς φώτα, με προσωπικό ή χωρίς προσωπικό, με αναμονή ή χωρίς αναμονή. Είναι προφανές ότι ο χώρος μας δυσκολεύεται να ξεφύγει, ακόμα και σε αυτές τις συνθήκες, από τις εμπορικές του καταβολές - ανάλογες συζητήσεις δεν έγιναν μεταξύ επαγγελματιών πρωτοβάθμιας περίθαλψης της υγείας.


Εδώ και λίγο διάστημα έχουν αρχίσει οι εμβολιασμοί, αρχικά για το προσωπικό των νοσοκομείων (γιατρούς, νοσηλευτές, διοικητικούς), μετά για τους ιδιώτες ιατρούς και τώρα για φαρμακοποιούς και άλλα επαγγέλματα υγείας. Στη φόρμα δήλωσης του Υπουργείου Υγείας σχετικά με τους φορείς ΠΦΥ (Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης Υγείας) τα οπτικά καταστήματα και οι οπτικοί-οπτομέτρες δεν υφίστανται, άσχετα αν αρκετοί από εμάς όχι μόνο έρχονται σε επαφή καθημερινά με δεκάδες πελάτες και ασθενείς, αλλά εφαρμόζουν φακούς επαφής !

Εμείς βέβαια συνεχίζουμε να έχουμε την ψευδαίσθηση ότι έχουμε αναγνωριστεί ως επαγγελματίες πρωτοβάθμιας περίθαλψης της όρασης.

Τελικά όλα αυτά τα χρόνια τι έχουμε καταφέρει πραγματικά ως κλάδος ;








15 Ιανουαρίου 2021

Ο περιορισμός στο σπίτι κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 οδήγησε σε αύξηση μυωπίας σε παιδιά ηλικίας 6 έως 8 ετών

Είναι αναδιαμφισβήτητο ότι λόγω των περιορισμών ο χρόνος των παιδιών για υπαίθριες δραστηριότητες έχει μειωθεί σημαντικά στην περίοδο της πανδημίας COVID-19. Οι προβλέψεις για επιδείνωση της μυωπίας στον πληθυσμό των μαθητών αυτό το διάστημα ήταν αρνητικές, λόγω της ουσιαστικής μείωσης του χρόνου που τα παιδιά βρίσκονται σε εξωτερικούς χώρους και του αυξημένου χρόνου σε οθόνες και άλλες συσκευές που απαιτούν κοντινή ενασχόληση στο σπίτι.

Μόλις χθες δημοσιεύτηκαν* τα αποτελέσματα μιας προοπτικής μελέτη μετρήσεων που πραγματοποιήθηκαν στο σχολείο σε 123535 παιδιά ηλικίας 6 έως 13 ετών από 10 δημοτικά σχολεία στο Feicheng της Κίνας.


Μια σημαντική μυωπική αύξηση κατά περίπου 0.30 D βρέθηκε για το 2020, σε σύγκριση με τα προηγούμενα έτη (2015-2019) για τα μικρότερα παιδιά ηλικίας 6 (0.32D), 7 (0,28 D) και 8 (0,29 D) ​​ετών. Ο επιπολασμός της μυωπίας το 2020 ήταν υψηλότερος από αυτόν για τα έτη μεταξύ 2015-2019 για παιδιά ηλικίας 6 (21,5% έναντι 5,7%), 7 (26,2% έναντι 16,2%) και 8 (37,2% έναντι 27,7%) ετών.

Ο περιορισμός στο σπίτι κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 φάνηκε να σχετίζεται με μια σημαντική μυωπική αύξηση στα παιδιά ηλικίας 6 έως 8 ετών. Η διαθλαστική κατάσταση των μικρών παιδιών μπορεί να είναι πιο ευαίσθητη στις περιβαλλοντικές αλλαγές από τις μεγαλύτερες ηλικίες, δεδομένου ότι τα μικρότερα παιδιά βρίσκονται σε κρίσιμη περίοδο για την ανάπτυξη μυωπίας.

*Wang et al, (2021). Progression of Myopia in School-Aged Children After COVID-19 Home Confinement. JAMA Ophthalmol. doi:10.1001/jamaophthalmol.2020.6239 Published online January 14, 2021.

1 Ιανουαρίου 2021

Η κλινική προσέγγιση και η αντιμετώπιση των παιδιών με μυωπία στη χώρα μας επιβάλλεται να αλλάξει από ΣΗΜΕΡΑ !

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αύξηση του επιπολασμού της μυωπίας αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά θέματα συζήτησης κι έρευνας όσο αφορά την όραση τα τελευταία χρόνια. Το ενδιαφέρον για τη διερεύνηση των αιτιογενών παραγόντων της εμφάνισης της μυωπίας και των πιθανών τρόπων αντιμετώπισης της κορυφώθηκε όταν ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας σε συνεργασία με το Brien Holden Vision Institute δημοσίευσε το 2016* αυτό που πολλοί από εμάς υποψιάζονταν: ο επιπολασμός της μυωπίας αυξανόταν με ανησυχητικούς / επιδημικούς ρυθμούς.

Η αναγνώριση της μυωπίας τη δεκαετία που πέρασε από τους επαγγελματίες περίθαλψης της όρασης ως ένα κρίσιμο πρόβλημα παγκοσμίως ήταν απλά η αρχή. Δυστυχώς όμως η κατανόηση μεταξύ του γενικού πληθυσμού των σημαντικών οφθαλμικών παθήσεων που συσχετίζονται με τη μυωπία (βλ. πίνακα), ειδικά στη χώρα μας, είναι σημαντικά χαμηλή, ενώ η πλειοψηφία δεν γνωρίζει ούτε η μυωπία δεν είναι αναστρέψιμη γιατί απλά αποτελεί την αύξηση του μεγέθους του οφθαλμού. Το ίδιο ισχύει και για τους αρμόδιους φορείς, οι οποίοι πρέπει άμεσα να πληροφορηθούν ότι η αντιμετώπιση της εξέλιξης της μυωπίας αφορά πολλά περισσότερα από την απλή διόρθωση της με γυαλιά ή φακούς επαφής, τα οποία οι γονείς τα προμηθεύονται με επιβάρυνση 24% ΦΠΑχωρίς σημαντική κρατική στήριξη, όταν γνωρίζουμε ότι η μυωπία στα παιδιά εξελίσσεται ΚΑΘΕ χρόνο !

Αν οποιαδήποτε άλλη ιατρική πάθηση, που επηρεάζεται από γενετικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες, παρουσίαζε παρόμοια αυξητική τάση με τη μυωπία, θα είχε σήμερα προσελκύσει το ενδιαφέρον όλων των φορέων και των ΜΜΕ με πηχυαίους τίτλους κάθε μέρα ! Για παράδειγμα η παιδική παχυσαρκία, αν και αναστρέψιμη, αντιμετωπίζεται ως μια σημαντική πάθηση - η μυωπία δεν είναι καν εφικτό να αναστραφεί! Γι αυτό το λόγο, όλοι οι επαγγελματίες υγείας που ασχολούμαστε με την περίθαλψη της όρασης ΔΕΝ γίνεται να είμαστε ικανοποιημένοι μέχρι οι φορείς να ασχοληθούν δραστικά με την πρόληψη και τη θεραπεία της μυωπίας. Χώρες όπως η Κίνα, η Σιγκαπούρη και η Ταϊβάν έχουν εδώ και χρόνια ξεκινήσει φιλόδοξα προγράμματα για τη δραματική μείωση των επιπέδων της μυωπίας μέχρι το 2030, αλλά δυστυχώς αυτά περνούν σε μεγάλο βαθμό απαρατήρητα στον υπόλοιπο κόσμο.
Η πρόοδος της οπτομετρίας και της οφθαλμολογίας στο παγκόσμιο στερέωμα τις τελευταίες δεκαετίες  έχει καθοριστεί από σημαντικά επιτεύγματα στον τομέα της αποκατάστασης της όρασης. Αν θέλουμε πραγματικά να "πολεμήσουμε" τη μυωπία και να βγουμε νικητές, είναι απαραίτητο ΟΛΟΙ οι επαγγελματίες που δραστηριοποιούμαστε στο χώρο της περίθαλψης της όρασης, με παράλληλη στήριξη από τους αρμόδιους φορείς και τη βιομηχανία και με σθένος και αποφασιστικότητα να αλλάξουμε ΣΗΜΕΡΑ κι όλας την κλινική προσέγγιση και αντιμετώπιση των παιδιών με μυωπία !
*Holden BA, Fricke TR, Wilson DA, Jong M, Naidoo KS, Sankaridurg P, et al. Global prevalence of myopia and high myopia and temporal trends from 2000 through 2050. Ophthalmology. 2016;123(5):1036- 42.

Aς ξεκινήσουμε αυτή τη χρονιά με την ίδια αισιοδοξία και τους ίδιους προβληματισμούς που είχαμε στις αρχές του 2020, την υποσχόμενη χρονιά της όρασης και της διαύγειας (20/20) !  

_______________________________________________________

References
1. Flitcroft DI (2012). The complex interactions of retinal, optical and environmental factors in myopia aetiology. Progress in retinal and eye research, 31(6), 622-660.
2. Vongphanit J, Mitchell P & Wang JJ (2002). Prevalence and progression of myopic retinopathy in an older population. Ophthalmology, 109(4), 704-711.
3. Ogawa A, & Tanaka M (1988). The relationship between refractive errors and retinal detachment--analysis of 1,166 retinal detachment cases. Japanese journal of ophthalmology, 32(3), 310-315.
4. Chang MA, Congdon NG, Bykhovskaya Ι, Munoz B, & West SK. (2005). The association between myopia and various subtypes of lens opacity: SEE (Salisbury Eye Evaluation) project. Ophthalmology, 112(8), 1395-1401.
5. Marcus, MW, de Vries, MM, Montolio FGJ & Jansonius NM (2011). Myopia as a risk factor for open-angle glaucoma: a systematic review and meta-analysis. Ophthalmology, 118(10), 1989-1994.




27 Δεκεμβρίου 2020

Το αξονικό μήκος του οφθαλμού στους μύωπες αυξάνεται ΠΡΙΝ την εμφάνιση της μυωπίας

Μια πρόσφατη μελέτη* διερεύνησε αλλαγές στη βιομετρία του οφθαλμού (ισχύ, αξονικό μήκος κλπ) σε ένα πρόγραμμα προληπτικού ελέγχου παιδιών στη Σιγκαπούρη ΠΡΙΝ και μετά την εμφάνιση της μυωπίας.
Το ενδιαφέρον εύρημα αφορούσε το ρυθμό αύξησης του αξονικού μήκους, ο οποίος ήταν μεγαλύτερος στα παιδιά που εμφάνισαν μυωπία ακόμα και 1-2 χρόνια ΠΡΙΝ την εμφάνιση της σε σχέση με τα παιδιά που παρέμειναν εμμέτρωπες (0.37 mm το χρόνο για τα παιδιά που κατέληξαν μύωπες σε σύγκριση με 0.14 mm το χρόνο για τα παιδιά που παρέμειναν εμμέτρωπες)! 

Αυτή η παρατήρηση είναι πολύ σημαντική σχετικά με τις ενέργειες πρόληψης της μυωπίας. Είναι προφανές ότι νέες κλινικές μελέτες χρειάζεται να εκπονηθούν ώστε να αξιολογήσουμε τις υπάρχουσες οπτικές παρεμβάσεις για τη διαχείριση της μυωπίας (όπως η ορθοκερατολογία) ΠΡΙΝ από την εμφάνιση της μυωπίας σε παιδιά που παρουσιάζουν σημαντική αύξηση του αξονικού μήκους του οφθαλμού τους!

*Rozema J, Dankert S, Iribarren R, Lanca C, Saw S-M. Axial growth and lens power loss at myopia onset in Singaporean children. Invest Ophthalmol Vis Sci. 2019; 60:3091–3099. https://doi.org/10.1167/iovs.18-26247



11 Δεκεμβρίου 2020

Η σημασία της επιλογής των κατάλληλων φακών επαφής στην επιβράδυνση της εξέλιξης της μυωπίας σε παιδιά

Eίναι πια αποδεδειγμένο ότι ο οφθαλμός, μέσω ενός αυτόνομου μηχανισμού, χρησιμοποιεί την κατεύθυνση της αξονικής και περιφερικής αφεστίασης (defocus) για να προσδιορίσει πιθανή μυωπική ή υπερμετρωπική διαθλαστική κατάσταση και να την αντισταθμίζει ανάλογα, κατά τη διαδικασία της εμμετρωποίησης. Η οπτική πληροφορία στην περιφέρεια του αμφιβληστροειδή έχει, μάλιστα, σημαντική επίδραση στην ανάπτυξη του οφθαλμού, λόγω της μεγαλύτερης έκτασής της και του μηχανισμού της χωρικής άθροισης (spatial summation) των αποκρίσεων πολυάριθμων φωτοϋποδοχέων.

Έχει επίσης διαπιστωθεί ότι οι μυωπικοί οφθαλμοί παρουσιάζουν στην περιφέρεια του αμφιβληστροειδή μία ροπή προς σχετική περιφερική υπερμετρωπία εν συγκρίσει με την αξονική διάθλαση, με αποτέλεσμα οι συμβατικοί τρόποι διόρθωσης της μυωπίας (γυαλιά ή φακοί επαφής) να έχουν ως κατάληξη την «υπερδιόρθωση» της μυωπίας στην περιφέρεια του αμφιβληστροειδή, γεγονός που μπορεί να διαταράξει τη διαδικασία της εμμετρωποίησης, ιδιαίτερα όταν τα παιδιά στερούνται δραστηριοτήτων σε εξωτερικούς χώρους.
Μάλιστα, δεκάδες πια κλινικές έρευνες έχουν καταλήξει ότι η μυωπία μπορεί να επιβραδυνθεί στα παιδιά όταν χρησιμοποιούμε είτε ορθοκερατολογικούς, είτε πολυεστιακούς φακούς επαφής (distance centered - κεντρική περιοχή διόρθωση για μακριά), που εξασφαλίζουν μυωπική εστίαση του φωτός στην περιφερεια του αμφιβληστροειδή.



Μια πρόσφατη δημοσίευση από τo BLINK Study Group* , παρουσίασε αποτελέσματα μετά από 3 χρόνια “θεραπείας” με πολυεστιακούς φακούς επαφής distance centered (με "high” ή “med” add) σε 292 παιδιά ηλικίας 7-11 ετών με μυωπία μεταξύ -0.75 και -5.00 D, δείχνοντας ότι επιτυγχάνεται μεγαλύτερη επιβράδυνση της μυωπίας, μέσα στα 3 έτη, στα παιδιά που χρησιμοποίησαν πολυεστιακούς ΦΕ με "high add" σε σύγκριση με αυτά που χρησιμοποίησαν ΦΕ με “med add". Πιο συγκεκριμένα, η αύξηση στη μυωπία ήταν −0.60 D για τα παιδιά με ΦΕ με "high add", −0.89 D με τους ΦΕ με “med add” και −1.05 D με τους συμβατικούς μονοεστιακούς ΦΕ. Η διαφορά στην εξέλιξη της μυωπίας μεταξύ των παιδιών με “med add” και “high add” ΦΕ ήταν 0.30 D (95% CI, 0.13-0.47). Αντίστοιχα,η αύξηση του αξονικού μήκους ήταν 0.42 mm για τα παιδιά με ΦΕ με "high add", 0.58 mm με τους ΦΕ με “med add", και 0.66 mm με τους συμβατικούς ΦΕ.

Αν και απαιτείται περαιτέρω έρευνα για την κατανόηση της κλινικής σημασίας των παρατηρούμενων διαφορών, τα αποτελέσματα και αυτής της έρευνας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο σημαντικότερος παράγοντας που διαταράσσει τη διαδικασία της εμμετρωποίησης κι επηρεάζει την εξέλιξη της μυωπίας στα παιδιά, ιδιαίτερα όταν τα παιδιά στερούνται δραστηριοτήτων σε εξωτερικούς χώρους, είναι η “ανομοιογένεια" στην αμφιβληστροειδική διαθλαστική εστίαση. Δεν είναι τυχαίο ότι η επιβράδυνσης της μυωπίας είναι μεγαλύτερη με την τεχνική της ορθοκερατολογίας που προκαλεί σημαντικότερη υποδιόρθωση της μυωπίας στην περιφέρεια.

Είναι σημαντικό, επομένως, όλοι μας να κατανοήσουμε τους παραπάνω οπτικούς μηχανισμούς εμμετρωποίησης και να δράσουμε προς όφελος των παιδιών που παρουσιάζουν μυωπία, ακόμα και σε αρχικά στάδια, προλαμβάνοντας την εξέλιξή της σε μια παθολογική κατάσταση, με την επιλογή "προϊόντων" που είναι διεθνώς ασφαλείς και αποδεδειγμένα επαρκείς.

_________
*Walline et al. Effect of High Add Power, Medium Add Power, or Single-Vision Contact Lenses on Myopia Progression in Children. JAMA. 2020;324(6):571-580. doi:10.1001/jama.2020.10834

2 Δεκεμβρίου 2020

Μυωπία στην παιδική ηλικία και η πιθανότητα απόκτησης παθολογικής μυωπίας

Eίναι προφανές ότι ως κοινωνία σαφώς δεν έχουμε ακόμη ευαισθητοποιηθεί για τις επιπλοκές που σχετίζονται με τη μυωπία και τις σοβαρές επιπτώσεις τους. Δεδομένου ότι το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμου με μυωπία γεννήθηκε μετά το 1970, αυτός ο πληθυσμός δεν έχει φτάσει ακόμη στην ηλικία των 50 ετών, όταν οι σχετικές επιπλοκές του αυξημένου αξονικού μήκους του οφθαλμού, όπως καταρράκτης, γλαύκωμα και μυωπική ωχροπάθεια, συνήθως αρχίζουν να εμφανίζονται. Είναι δυστυχώς αναμενόμενο τις επόμενες δεκαετίες η μυωπία να αποτελέσει τη μεγαλύτερη απειλή για την οφθαλμική υγεία.


Η αναγνώριση της μυωπίας ως ένα κρίσιμο πρόβλημα από τους επαγγελματίες περίθαλψης της όρασης είναι απλά η αρχή, αλλά χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε ότι η αντιμετώπισή της αφορά πολλά περισσότερα από την απλή διόρθωσή της με γυαλιά, φακούς επαφής ή με διαθλαστική επέμβαση ! Αυτοί οι τρόποι διόρθωσης δεν σταματούν την εξέλιξη της μυωπίας και το αυξανόμενο ρίσκο άλλων παθήσεων, απλά προσφέρουν ευκρινή και λειτουργική όραση.

Το παρακάτω μοντέλο του Noel Brennan*, βασίζεται στα δεδομένα που παρουσιάστηκαν στη σχετική δημοσίευση των Pärssinen και Kauppinen** και παρουσιάζει γραφικά την πιθανότητα κάποιος να αποκτήσει υψηλή μυωπία (<-5D) σε σχέση με την ηλικία που χρειάστηκε για πρώτη φορά γυαλιά για τη διόρθωση της μυωπίας του. 


Καταλαβαίνουμε ότι, αν και συνήθως έχουμε την τάση να περιμένουμε πιθανή εξέλιξη τη μυωπίας μέσα στο επόμενο διάστημα, για τα περισσότερα παιδιά που εμφάνισαν μυωπία στην ηλικία των 8-10 ετών, ο χρόνος δεν γυρνάει πίσω ! Όποια καθυστέρηση στην αντιμετώπιση της μυωπίας με τους τρόπους που σήμερα γνωρίζουμε ότι μπορούν σημαντικά να επιβραδύνουν την εξέλιξή της θα είναι επιβαρυντική: μην ξεχνάμε ότι κάθε μείωση κατά ΜΙΑ (1) διοπτρία στην εξέλιξη της μυωπίας μειώνει το ρίσκο για εμφάνιση μυωπικής ωχροπάθειας κατά περίπου 40%.***

Η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία, ενημερώστε τους γονείς των παιδιών σχετικά με τους νέους οπτικούς τρόπους αντιμετώπισης της μυωπίας τους.

_________________________

*Νοel Brennan. Why Every Myopic Child Needs To Be Treated. Review of myopia management. November 16, 2020

**Pärssinen O, Kauppinen M. Risk Factors for High Myopia: A 22-Year Follow-up Study from Childhood to Adulthood. Acta Ophthalmol 2019;97:510-8. 

***Bullimore MA, Brennan NA. Myopia Control: Why Each Diopter Matters. Optom Vis Sci 2019;96:463-5.

24 Σεπτεμβρίου 2020

Ophthalmic Optics, Contact Lenses and Visual Perception: an optometric approach (Επιμορφωτικό πρόγραμμα ΚΕ.ΔΙ.ΒΙ.Μ)

Μετά την “αναβολή” των προκηρύξεων για νέους φοιτητές στο Διατμηματικό Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών “Οπτική και Όραση” του Πανεπιστημίου Κρήτης (που λειτούργησε από το 2003 μέχρι το 2019) και στο Μ.Π.Σ. Τεχνικές Οπτομετρικού Ελέγχου στο Πανεπιστήμιο Δυτική Αττικής, υπάρχει εμφανώς έλλειψη οργανωμένης μεταπτυχιακής εκπαίδευσης ("δια βίου μάθησης”) στο αντικείμενο της οπτικής του οφθαλμού και της όρασης. 

Σε κάθε περίπτωση, εδώ και αρκετό διάστημα υπήρχε η σκέψη διαμόρφωσης μίας ευέλικτης και "συγκεντρωμένης" εκπαιδευτικής ενότητας μαθημάτων, που θα πραγματοποιούνταν μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας (webinars). Είναι κατανοητό, ότι μέσω της εξ' αποστάσεως εκπαίδευσης δεν είναι εφικτό να καλυφθούν όλα τα αντικείμενα επιστημονικού και κλινικού ενδιαφέροντος (και ειδικά το πρακτικό μέρος που απαιτεί δια ζώσης επικοινωνία), όσο και να έχουν εξελιχθεί οι διαδραστικές εφαρμογές του e-learning. 

Γι' αυτό το λόγο, και με βάση μία διδακτική εμπειρία 20 ετών σε μεταπτυχιακό επίπεδο στην Ελλάδα και στην Αγγλία, και τις καθημερινές γνωστικές απαιτήσεις ενός κλινικού (eyecare practitioner) στην πρωταβάθμια περίθαλψη της όρασης, κατέληξα στη διαμόρφωση μίας ενότητας 22 διαλέξεων που θα μπορούσε να αποτελέσει ένα ευέλικτο πρόγραμμα “Δια Βίου Μάθησης”. Ο τίτλος “Ophthalmic Optics, Contact Lenses and Visual Perception: an optometric approach “ περιγράφει κατά κάποιον τρόπο τη συμμετοχή της προσωπικής εμπειρίας στη διαμόρφωση του προγράμματος.

Το επιμορφωτικό πρόγραμμα εγκρίθηκε (21-12-2020) από το Κέντρο Επιμόρφωσης και Δια Βίου Μάθησης (ΚΕ.ΔΙ.ΒΙ.Μ) του Πανεπιστημίου Κρήτης για εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση. Ως αποτέλεσμα, η επιτυχής ολοκλήρωσή του θα εξασφαλίζει Πιστοποιητικό Επιμόρφωσης από το Πανεπιστήμιο Κρήτης.

Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα περιλαμβάνει 22 παρουσιάσεις (44 ώρες διδασκαλίας) και μπορείτε να το βρείτε εδώ. Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις ημερομηνίες διεξαγωγής και τη διάρκεια του προγράμματος, καθώς και για το κόστος συμμετοχής θα ανακοινωθούν σύντομα.

__________________________

Course outline

It is evident that the quality of clinical service provided by an eye care practitioner is a function of his/her clinical skills and the provision of state-of-the-art instrumentation facilities and ophthalmic products. The pace of technological and scientific development is much faster today than it was 50 years ago. In the past, when an innovative idea was proposed by a scientist or clinician it was usually followed by a lengthy period of development before any direct application was attempted. This relatively long transitional period allowed widespread discussion of the idea before any practical application was attempted, so that any outcome could be smoothly integrated into clinical practice. In contrast, today’s academic and commercial pressures frequently force premature publication and exploitation of new ideas, methods and therapeutic interventions. Thus, the eye care practitioner, and especially the optometrist, should be equipped with basic knowledge about visual function and functional vision and have full understanding of cutting-edge technology to diagnose, evaluate and manage any refractive condition and decide on the interventions needed to optimise / rehabilitate visual performance. 

This course offers a range of basic and advanced knowledge on ophthalmic optics, contact lenses and new technologies for evaluating and correcting visual performance that can bridge the gap between scientific interpretations and patients’ needs, satisfaction and complaints, offering to the eye care practitioner an ongoing search for improved methods of diagnosis and rehabilitation. 

_________________________
Academic director: Sotiris Plainis, PhD, (18 lectures)
Scientific director: Prof Miltiadis Tsilimbaris,+ (1 lecture)

Course Instructors
Sophia Panagopoulou PhD**, (2 lectures)
Aris Pallikaris PhD* (1 lecture)
_________________________

Course presentations

1. Human visual perception and natural selection

2. The optical structures and the aberrations of the eyes: from single to human eyes*

3. Emmetropisation and myopia progression: a refractive error or a disease?

4. Accommodative function:“errors” in focus, fluctuations and dynamics

5. Gaze, eye movements and fixation

6. Wavelengths, colour perception and colour anomaly

7. Binocular vision: summation vs.rivalry

8. Evaluating visual performance: visual acuity, contrast sensitivity and beyond threshold 

9. Ageingofthehumaneye:opticsvs.perception

10. Presbyopia: why does it come so early in our life?

11. Correcting presbyopia: progressive power lenses

12. Contact lenses in 2020: where are we heading?

13. Optics of contact lenses: what should we know?

14. Corneal topography: normal vs. irregular cornea**

15. Correcting astigmatism with contact lenses: soft vs RGP

16. Fitting a presbyope with contact lenses: multifocals vs. monovision

17. Myopia control and its clinical importance: orthokeratology vs. extended DOF CLs 

18. Fitting the irregular cornea with contact lenses: corneal vs. semi-scleral / scleral

19. Correcting refractive error and presbyopia with surgical techniques** 

20. Ocular disease: acquired vs. inherited pathologies+

21. Low vision patients: how to improve their visual experience

22. Visual electrodiagnosis in retinal and post-retinal disease