Πέρασαν περισσότεροι από 10 μήνες από την πρώτη “καραντίνα” λόγω του κορωνοϊού, με τους οπτικούς-οπτομέτρες και τα καταστήματα οπτικών, να εργάζονται κάτω από ιδιόμορφες συνθήκες.
Σε αντίθεση με τα ιατρεία και τα φαρμακεία, τα οπτικά καταστήματα ήταν "κλειστά, αλλά ανοιχτά κατόπιν ραντεβού, είτε για την αγορά γυαλιών οράσεως / φακών επαφής, είτε για την επιδιόρθωση σκελετών είτε για "οπτομετρικό έλεγχο και εφαρμογή φακών επαφής” σε περιπτώσεις ασθενών. Σε κάθε περίπτωση οι επισκέψιμοι χώροι έπρεπε να προσφέρουν μέγιστη ασφάλεια, γι΄ αυτό έγιναν ατέρμονες συζητήσεις για διάφορους τρόπους καθαρισμού των σκελετών, των γυαλιών και του εξοπλισμού.
Ατελείωτες ήταν και οι συζητήσεις για την επιλογή Νούμερο 1 / ή Νούμερο 2, για τα SMS, για τα βιβλία καταχωρήσεων των επισκεπτών, για μαγαζιά κλειστά με ρολά ή χωρις ρολά, με φώτα ή χωρίς φώτα, με προσωπικό ή χωρίς προσωπικό, με αναμονή ή χωρίς αναμονή. Είναι προφανές ότι ο χώρος μας δυσκολεύεται να ξεφύγει, ακόμα και σε αυτές τις συνθήκες, από τις εμπορικές του καταβολές - ανάλογες συζητήσεις δεν έγιναν μεταξύ επαγγελματιών πρωτοβάθμιας περίθαλψης της υγείας.

Εμείς βέβαια συνεχίζουμε να έχουμε την ψευδαίσθηση ότι έχουμε αναγνωριστεί ως επαγγελματίες πρωτοβάθμιας περίθαλψης της όρασης.
Τελικά όλα αυτά τα χρόνια τι έχουμε καταφέρει πραγματικά ως κλάδος ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου